ARAMAK VE BULMAK..

“Mana”yı bulamadığım için
Bu yamalar hayatıma..
Almalar, gitmeler,yemeler, içmeler
Bazen pervasız olmak hoş ,güzel.
Anlık ama
Mana yine yok!
Hoyratça kullanılmak,
Bu düzen içinde köle olmaktan öteye gidemediğini bilmek
Gün geçtikçe boğuyor
Iğdır’da çoban olsan
Ya da
Kuytu bir ormanda münzevi
Daha güzel ve sade olacak sanki herşey
Bu mücadele karın doyurmak için mi?
Yaşamın özü, az katıkta,
birkaç çul çaputta
Daha fazla da hiçbirşeye gerek yok,
Bize söylendiği gibi.
Ne yapıyoruz,nereye gidiyoruz?
Şehirde, başımızın üstündeki pis bulutlar
Sıkmıyor kimseyi,
Gürültüler,kavgalar,kirlenmeler,koşturmacalar
Umurumuzda değilmiş gibi..
Mutsuzluk ve hastalıkla pençeleşiyor bedenler ve ruhlar
Nicedir sorgulama yok
Belki ,giderek daha çoğalacak
“ben neredeyim?” diyenler
Ne fayda,düzen bu!
Oyun oynuyoruz,
Ruhlarımız köle
Kimbilir kaç kişi,
Kaçıp kurtaracak kendini ?
Ve başlayacak yeni bir doğal yaşama az katık
Birkaç çul çaputla...