BAŞKALARININ KISACIK ÖYKÜLERİ

YALNIZLARIN ÖYKÜLERİ-I

SEYİR

Denizi seyrediyordum, öylece…Dingindim ve hiçbirşey düşünmüyordum da üstelik. Baktım, el sallıyor köpükler, dalgaların kıvrımında oynaşan binlerce göz bana bakıyor..
Ne kadar sessizdi! Yalnızdım ya ondan..Oysa pek çokları vardı, gülmekte o anda aynı yere bakarak..Hiç önemli değildi yalnızlık, bir alışkanlıktı o ve hiç gocunmadığım bir arkadaş..
Yalnızdım, ben vardım ve sadece ben bilebilirdim, düşündüklerimi, hissettiklerimi.
Belki de güzel olurdu, bir dostla seyahat ediyor olmak.
Karanlıklardan ve enginlerden korkmamak lazım.Yalnız ya da değil! Ben varım orada ve o anı yaşıyorum, önemli olan da bu zaten!
Ayakta, hafif rüzgar başımı döndürürken ve tatlı tatlı dalmışken manzarayı seyre, gözlerim bakıyordu ama görmeden ve ben orada değildim aslında, bunu fark ettim.
Ne güzeldi, bir başka yer ve zamanda olmak.Ne kadar farklı, içgüdüsel olarak düşünüyorum bunları; üzerinde durmuyorum:varlıkların, yoklukların..sevinçli ya da mutlu da değilim, Sadece gariplik, tanımsızlık..Herkesin, her zaman hissedebileceği ayırımlar!
…..Ve gökten bir yıldız kaydı!
Dilekler var ..milyonlarca, ve asla gerçek olmayacak.Anlamı da yok dilemenin ya, her seferinde dilenecek çok şey olur.
Bunu paylaştım, yıldızı birlikte seyrettim..Yıldızın kayışını bir dostla paylaşman ya da sevgiliyle , farksız! Her şey kafanda düğümleniyor, ne yapıyorsan..
Hem hiçbirşeye özlem duymuyorsun, hem de düşüncelere, acabalara tutsaksın!!
Vazgeç ve dinlen artık..Yoruldun, sevgini verecek birini aramaktan, zamanı gelince….
Neyin ve Kimin?
En soğuk, yalın anların ve yitirilmiş zamanların adını anmaktan da vazgeç!
Sen bir pembe zamansın biteviye….Mevsimler hiç değişmiyor aslında, önemli de değil..Doludizginsin, o mistik beyaz atını arıyorsun:ulaşamayacağın.
Umutsuzluk değil bu! Kendinden öteye kaçış, kendine yenilgi.Süresi: sonsuz…
Her an, heryerde olabilirsin, ama, hep kendi içinde bir şeyler olacak ve sen orada tutuklu kalacaksın…