YOL

Bilinmeyen
Upuzun bir yolun
Başındaki kayıp, küçük bir kız gibi
Dimdik duruyordu..öylece bakıyordu..
Hayallerindeki yol bu muydu?
Bilmiyordu ki küçük yüreği..
Yalnızdı,
Yapayalnız..
Küçük ellerini tutacak ve
Onu alıp, o hayale ulaştıracak kadar büyük
Birine bakındı gözleri o ıssızlıkta
Büyük ve güçlü bir ses
Büyük ve cesaretli bir yürek
Büyük ve sıcak şefkatli eller aradı
Tutacak ellerini
Sonra ,
O güzel aklıyla
Tertemiz zihni ve
Tertemiz içiyle
Korkmadan yürümeye başladı
Sadece içinden geldiği gibi,
Yüreğinin sesiyle..
Yol uzun ve
Sonu yok gibi görünse de
Maceralı olacaktı elbet..
Çocuk kalbi sevindi,
Kendi küçük bedeniyle ve
Yüreğiyle yetindi..
Ve gerçekten çıktı yola...