HAYAT

Bir yer göstericinin hayatı değil ki bu..film izlemeye gelenlere sadece yerlerini göstermekten ibaret değil bu yaşam!
Yüzeysel yaşamlar görüyorum, etraflarında suni ilişkiler, kendilerinin farkında olmayan bir sürü pokeryüz..hepsi de arkadaşız edasıyla yanyana, kolkola..sorsan müthiş paylaşımlar içinde..aman bir dostluk, bir muhabbet..

Ne göreceli kavram bu sevgi dediğimiz..Sevgi varsa içinde insanın herkese karşı olabilmeli..anlayışlı, müşfik..ama karşındakinin tadına tuzuna göre ayarlanabilen bir formda bu sevgi..
Yanyana, yabancı yüzler..duygusuz ve ruhsuz oturmuş..baksan suratlarda gülen ifadeler var..zihinler kopuk, düşünceler başıboş.. Nerde yanındakini düşünecek o hal, o incelik..
Hiçbir yaptıklarında bütünsellik yok..ve bunlar arkadaş..yazık ki..Zaten sonunda sen de onlara benzemeye, onların davranışlarına uyum göstermeye ve onların yaptıklarına karşı tepkiselleşerek..yozlaşmış bir birliktelik yaşıyorsun
Her iyi, kötü,mutlu, mutsuz anında belli süreliğine etrafında böylesi sahte tipler var..paylaşım ne gezer..
Herkes birbirini seviyor-aslında severmiş gibi yapıyor..
Bazen düşünüyorum, belli sürelerde olmak zorunda kaldığımız yerlerde-işte-bazı arkadaş gruplarında vs vs insan birbirini sevmek zorunda mı diye?
Niye bendeki eşitlik duygusuna uygun olmalı ki herkes ? Farklı yapıda bir sürü insan var ve bunlarla hiçbir beklentim olmadan yaşamaya çalışan ben-dışlanmak duygusunu kimseye yaşatmamaya çalışırken, kimi zaman bunu kendim yaşar buluyorum..Sırf bu insanlar yüzeysel yaşıyor ve davranıyor diye bu bana neden ağır geliyor? Benimle ilgili değil bu-onların kendileriyle ilgili sorunu..yani yaşamda değdikleri hemen her insana böyleler..Ben ne bekliyorum ki, sımsıkı bir arkadaşlık, yandaşlık..hal hatır sormalar..samimi sohbetler, içtenlik..yaşanılan zamanın her anında, her aktivitede bir bütünsellik..anca beraber, kanca beraber..
Sanırım bunlar geçmişteki dostluklarda kaldı ve yenilerini beklemek hata?
Aslında şunu da souryorum kendime: ben gerçekten onlarla samimi olmak, paylaşmak istiyor muyum, ben onları seviyor muyum? Cevabım dürüstJ hayır..
Ama içimdeki kendi doğrularıma uygun olması gerektiği düşüncesi ve bunun olmadığını gördüğüm zamanlardaki stres beni üzüyor..Boşuna bir üzüntü yani, kendime ziyanlık...
Hayatım hiç yerleri gösterilmiş ve orada oturan seyirciler gibi olmadı, olmayacak..sadece filmi izleyip, yorum yapmıyorum..İçindeyim..capcanlı, kendi filmimde oynuyorum..
Yaşama ve sana tekrar teşekkürler...