Orada bir köy var uzakta…

Tam birbuçuk gündür buradayız..Midilliyi, yıldızları,yeri, göğü, denizi..doya doya seyrediyoruz..
Bugün komşu Casparlar da ayrıldı.Gece çok sessiz.Çalan hafif Rum müziği dışında sadece gecenin sesi var ve dün komşu Casparla rakılarımızı birbirimizin şerefine kaldırırken, bugün yalnız içiyoruz..
Kırlangıçlar ve karıncalardan da af diledik..Biz doğayla bütünleşelim derken, onların yaşamları altüst oldu. İnsan her yaşadığıyla ilgili bir bedel ödüyor ve ödetiyor sanırım..
Midillinin ışıklarını merak ediyoruz şimdi, dönen balıkçı ışıklarıyla aydınlanan karanlık denize bakıyoruz.Gündüz engindi, sanki bir iki adım atsan, üzerinden karşı kıyılara ulaşacaktık.Şimdiyse, öyle karanlık ve ürkütücü ki, tek balıkçı bir sevgili hayali onun ürkütücülüğünü biraz yumuşatıyor.
Denizden dönen balıkçı bir sevgilimiz olsaydı; denizi daha da çok severdik, her haliyle özümserdik.
Yalanlardan, beyaz atlı sahtekarlardan çok çok uzaktayız burada..Yerle gök arası bir büyük huzur denizindeyiz..Sadece biziz…Yaralı ruhlarımızı onarıyoruz belki de ve hep konuştuğumuz, beklediğimiz o sevgililerin hayaliyle , sadece denize bakıp, kuş seslerini dinliyoruz..
Geceleri , yıldızlardan birinin kaymasını bekleyip, dilek tutarak, bilmediğimiz bir dilde şarkılar dinliyoruz..ve buradaki sınırlı zamanı tüketip yavaş yavaş bu huzurun sonuna yaklaşıyoruz…Şimdi dönme vakti gelecek ansızın, biz hiç anlamayacağız..
2005